Przesłanie Benedykta XVI do uczestników XIV zgromadzenia ogólnego Włoskiej Akcji Katolickiej (Rzym, Domus Pacis; 6-8 V 2011)
Drodzy przyjaciele z Włoskiej Akcji Katolickiej!
Zebraliście się na swym zgromadzeniu ogólnym na temat: „Żyć wiarą, kochać życie. Wychowawcze zaangażowanie Akcji Katolickiej”, aby potwierdzić swoją miłość do Chrystusa i do Kościoła oraz aby odnowić drogę swego stowarzyszenia zobowiązaniem się do pełnego podjęcia swej odpowiedzialności świeckiej w służbie Ewangelii. Jako dzieci, młodzież i dorośli oddajecie się do dyspozycji Pana w Kościele uroczystym i publicznym zaangażowaniem, w łączności z pasterzami, aby dawać dobre świadectwo w każdym środowisku życiowym. Wasza obecność jest rozpowszechniona w parafiach, rodzinach, dzielnicach, w środowiskach społecznych: jest to obecność, którą żyjecie w życiu codziennym i w dążeniu do świętości. Wasze dzieci, nastolatki i młodzież chcą być żywotni i szczęśliwi, wielkoduszni i odważni, jak błogosławiony Piotr Jerzy Frassati. Macie zapał do poświęcania się w imię budowy miasta wszystkich oraz odwagę służenia w instytucjach, jak Wiktor Bachelet, jak błogosławiony Albert Marvelli, jak Józef Toniolo, który wkrótce będzie beatyfikowany. W waszym projekcie formacji ludzkiej i chrześcijańskiej chcecie być wiernymi przyjaciółmi Chrystusa, jak błogosławione Pierina Morosini i Antonia Mesina, jak czcigodna Armida Barelli. Chcecie ożywiać na nowo nasze wspólnoty dzięki dzieciom, fascynującym ze względu na czystość swych serc, jak Antonietta Meo, zdolnym do pociągania nawet swych rodziców do Jezusa. Gdy przyjmuję wasze dzieci z okazji Bożego Narodzenia lub miesiąca pokoju, jest zawsze pełen podziwu dla naturalności, z jaką głoszą one radość Pana.
W październiku ubiegłego roku spotkałem waszych nastolatków i młodzież, zaangażowanych i uroczystych, kochających prawdziwą wolność, która ukierunkowuje ich ku szlachetnemu życiu, ku bezpośredniemu apostolatowi. Mają oni przed sobą przykład mężczyzn i kobiet zadowolonych ze swojej wiary, którzy chcą towarzyszyć nowym pokoleniem miłością, mądrością i modlitwą, którzy zamierzają budować cierpliwie tkankę życia wspólnotowego i podejmować najbardziej palące problemy codziennego życia rodziny: obronę życia, cierpienie podziałów i opuszczenia, solidarność w nieszczęściach, przyjmowanie ubogich i uchodźców [lub bezpaństwowców]. Za nimi idą kapłani asystenci, którzy dobrze wiedzą, co znaczy wychowywać do świętości. W diecezjach jesteście wezwani do stałej, wiernej i bezpośredniej współpracy ze swymi biskupami w imię życia i misji Kościoła. Wszystko to nie rodzi się spontanicznie, ale jako wielkoduszna odpowiedź na wezwanie Boże do przeżywania w pełnej odpowiedzialności swego Chrztu, godności bycia chrześcijanami. Dlatego organizujecie się w stowarzyszenie o ściśle określonych ideałach i cechach, jak na to wskazuje Sobór Powszechny Watykański II: stowarzyszenie, mające apostolski cel Kościoła, które współpracuje z hierarchią. Które jawi się jako ciało organiczne i które od Kościoła otrzymuje wyraźny mandat (por. dekret Apostolicam actuositatem, 20). Na podstawie tego, czym jesteście, chciałbym powierzyć wam, drodzy przyjaciele, idąc drogą mych czcigodnych poprzedników, pewne wskazówki co do waszego zaangażowania:
1. Perspektywa wychowawcza
Na płaszczyźnie wyznaczonej przez Biskupów Kościołów [lokalnych] we Włoszech jesteście szczególnie wezwani do doceniania swego powołania wychowawczego. Akcja Katolicka jest wykwalifikowaną siłą edukacyjną, wspieraną przez dobre narzędzia, przez ponad stuletnią tradycję. Umiecie wychowywać dzieci i nastolatki dzięki Akcji Katolickiej Dzieci [ACR], umiecie realizować procesy wychowawcze z dorastającymi i młodzieżą, jesteście zdolni do stałej formacji z młodzieżą pełnoletnią. Wasza działalność będzie w najwyższym stopniu wyrazista, jeśli, jak to już robicie, będziecie jeszcze bardziej pracować w perspektywie głęboko wspólnotowej i jeśli będziecie wspierać współpracę z innymi siłami wychowawczymi zarówno kościelnymi, jak i cywilnymi. Aby wychować, należy wychodzić poza okazje, poza bieżącą chwilę i budować – we współpracy z wszystkimi – plan życia chrześcijańskiego, oparty na Ewangelii i nauczaniu Kościoła, stawiając w centrum całościową wizję osoby. Wasz Projekt Formacyjny dotyczy wielu chrześcijan i ludzi dobrej woli, zwłaszcza jeśli mogą oni ujrzeć w was wzorce życia chrześcijańskiego, wielkodusznego i radosnego zaangażowania, głębokiego życia wewnętrznego i komunii kościelnej.
2. Propozycja świętości
Wasze stowarzyszenia są szkołami świętości, w których człowiek wdraża się do pełnego oddania się sprawie Królestwa Bożego, do ustanowienia życia głęboko ewangelicznego, charakteryzującego was jako świeckich wierzących w miejscach waszego codziennego życia. Wymaga to intensywnej modlitwy zarówno wspólnotowej, jak i osobistej, ciągłego słuchania Słowa Bożego, gorliwego życia sakramentalnego. Należy przyjmować termin „świętość” jako wyraz powszechny, nie wyjątkowy, który nie określa tylko heroicznych stanów życia chrześcijańskiego, ale który ukazuje w rzeczywistości wszystkich dni zdecydowaną odpowiedź i gotowość do działania Ducha Świętego.
3. Formacja do zaangażowania kulturalnego i politycznego
Świętość oznacza dla was także spalanie się w służbie dobru wspólnemu zgodnie z zasadami chrześcijańskimi, ofiarowując w życiu miasta obecność wysokiej jakości, bezinteresowną i stanowczą, przejawiającą się w postępowaniach, wiernych nauczaniu kościelnemu i ukierunkowaną na dobro wszystkich. Formacja do zaangażowania kulturalnego i politycznego stanowi zatem dla was ważne zadanie, wymagające myślenia ukształtowanego przez Ewangelię, zdolnego do uzasadniania idei i propozycji dotyczących świeckich. Jest to więc zaangażowanie, które spełnia się, wychodząc przede wszystkim od życia codziennego, od matek i ojców, do podejmowania nowych wyzwań edukacji dzieci, pracowników i studentów, ośrodków kultury, nastawionych na służenie wzrostowi wszystkich. Włochy przechodziły trudne okresy historyczne i wychodziły z nich z nowym zapałem również dzięki bezwarunkowemu całkowitemu oddaniu się świeckich katolików, zaangażowanych w polityce i w instytucjach. Dziś życie publiczne [waszego] kraju wymaga dalszych wielkodusznych odpowiedzi ze strony ludzi wierzących, aby oddawali do dyspozycji wszystkich własne zdolności oraz własne siły duchowe, intelektualne i moralne.
4. Szerokie włączenie się w wielkie problemy świata i Morza Śródziemnego
Na koniec proszę was, abyście byli wielkoduszni, otwarci na innych, solidarni, przede wszystkim zaś głosicielami piękna wiary. Wielu mężczyzn, kobiet i dzieci nawiązuje kontakt z naszym światem, który znają powierzchownie, zaślepieni złudnymi obrazami, a nie chcą przy tym tracić nadziei ani pomniejszenia swej godności. Potrzebują chleba, pracy, wolności, sprawiedliwości, pokoju, uznania swych nienaruszalnych praw jako dzieci Bożych. Potrzebują wiary i my możemy im pomóc, szanując ich przekonania religijne, w wolnej i spokojnej wymianie, ofiarowując z prostotą, szczerością i gorliwością naszą wiarę w Jezusa Chrystusa. W budowaniu dziejów Włoch Akcja Katolicka miała wielki udział – jak to już miałem okazję napisać do prezydenta republiki z okazji 150-lecia Jedności Włoch – starając się łączyć umiłowanie ojczyzny i wiarę w Boga. Zakorzeniona na całym obszarze narodowym może się przyczyniać także dzisiaj do tworzenia kultury ludowej, rozpowszechnionej i pozytywnej oraz do kształtowania osób odpowiedzialnych, zdolnych do służenia krajowi, jak to było w okresie, w którym opracowywano Kartę Konstytucyjną i odbudowywano kraj po drugiej wojnie światowej. Akcja Katolicka może pomóc Włochom w znalezieniu odpowiedzi na ich szczególne powołanie jako kraju umieszczonego na Morzu Śródziemnym – skrzyżowaniu kultur, dążeń, napięć, wymagających wielkiej siły wspólnoty, solidarności i wielkoduszności. Włochy zawsze ofiarowały narodom bliskie i dalekim bogactwo swej kultury i swej wiary, swej sztuki i swej myśli. Dzisiaj wy, świeccy chrześcijanie, jesteście wezwani do ofiarowania z przekonaniem piękna swej kultury i argumentów swej wiary, jak również braterskiej solidarności, aby Europa stanęła na wysokości obecnego historycznego wyzwania.
Kierując do całego Zgromadzenia najserdeczniejsze życzenia, pozdrawiam przewodniczącego prof. Franco Miano, asystenta generalnego biskupa Domenico Sigaliniego oraz wszystkich delegatów i każdego a całej wielkiej rodzinie Włoskiej Akcji Katolickiej przesyłam specjalne błogosławieństwo apostolskie.
Z Watykanu, 6 maja 2011 BENEDYKT XVI Papież
Tłumaczył: Krzysztof Gołębiowski
